Friday, November 16, 2007

Sunday, June 3, 2007

AΦΙΣΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ


Την Πέμπτη 3 Μάη μετά από πλατιά ενημέρωση στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και με την παρουσία αρκετών κατοίκων συγκροτήθηκε η ανοιχτή Πρωτοβουλία Αγώνα για τη διεκδίκηση της ευρύτερης περιοχής των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας ως ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ

Η Πρωτοβουλία Αγώνα εκτιμά:
1. Αυτό που ονομάζεται ανάπτυξη για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του διαχειριστές τα τελευταία 60 χρόνια σημαίνει καταστροφή του περιβάλλοντος: αστικοποίηση, αντιπαροχή, καταστροφή δασών, εκχώρηση ελεύθερων χώρων σε ιδιώτες, τσιμεντοποίηση, μόλυνση κ.ά. Η κατάσταση γίνεται σήμερα πιο δύσκολη εξαιτίας της αλλαγής κλίματος και του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
2 Η πολιτική και οικονομική εξουσία μαζί με τους εκφραστές της επιχειρεί το ίδιο σχέδιο ανάπτυξης από το Σούνιο μέχρι και το Πέραμα, όπου εντάσσεται και η περιοχή-φιλέτο της Δραπετσώνας, το καλύτερο γι΄ αυτούς οικόπεδο.
Υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο πολεοδομικών αναδιαρθρώσεων με την κατασκευή εμπορικών κέντρων, μαρίνων, μεζονέτων, εφοπλιστικών σίτυ κ.α. αλλά και την παραπέρα εκμετάλλευση περιοχών όπως Ελληνικό, Μοσχάτο και του λιμανιού του Πειραιά.
Αυτό θα έχει σα συνέπεια τη χειροτέρεψη των όρων διαβίωσης των κατοίκων και της καθημερινής μας ζωής, το κλείσιμο του αιγιαλού όπου τα σκυλάδικα έχουν αφήσει ανοιχτό, επαναχάραξη οικισμών έως και διωγμό πληθυσμού (γκρέμισμα προσφυγικών Δραπετσώνας).

3 Οι εργαζόμενοι είναι οι δημιουργοί του πλούτου Έχουμε πληρώσει ακριβά με ιδρώτα και αίμα τα κάθε είδους Λιπάσματα. Εμείς φάγαμε το ψωμί μας με καρκίνο και θειάφι.
Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα οι αρχικοί ιδιοκτήτες και οι Μποδοσάκηδες δεν φαντάζονταν ότι τα 30 τ.μ. που κατείχαν το 1908 με συνεχείς καταπατήσεις και παραχωρήσεις και με την ασύδοτη εκμετάλλευση της Δραπετσώνας και των εργαζόμενων θα γίνονταν 300 στρέμματα χρόνια μετά. Ότι μετά από τις πολύχρονες κινητοποιήσεις για διακοπή της λειτουργίας της, η βιομηχανία τους με «ιδιοκτήτη» την τότε «δημόσια» Εθνική Τράπεζα-Πρότυπος Κτηματική, στην οποία την πάσαρε με χρέη 18 δις το 1992 η Ν.Δ. (κάτι που επικύρωσε το 1996 το ΠΑΣΟΚ), μαζί με ιδιοκτήτες τύπου ΒΡ, ΑΓΕΤ, ΕΥΔΑΠ θα είχε αποφασιστικό ρόλο στη πώληση και ανάπλαση μιας περιοχής 680 στρεμμάτων.
Όμως αυτή η ευρύτερη περιοχή ανήκει δικαιωματικά στους κατοίκους των γύρω δήμων.

4. Στον αιώνα που πέρασε το κράτος έδινε αποφασιστική κάλυψη και ήταν συμμέτοχος στο διαχρονικό αυτό περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα.
Δημαρχαίοι και πολιτικό προσωπικό έδωσαν το δικό τους αγώνα στήριξης αυτής της κατάστασης. Είτε διατηρώντας σε λειτουργία το εργοστάσιο που σκορπούσε το θάνατο με άλλοθι τις θέσεις εργασίας, είτε προτείνοντας «αναπλάσεις» σκληρές ή ήπιες, χρυσώνοντας το χάπι με δήθεν θέσεις εργασίας (σερβιτόροι, σεκιούριτι) και άνοδο των αντικειμενικών
αξιών(όλα θα τα πάρουν μεγαλοεργολάβοι).Έτσι δίνουν διάρκεια στο ίδιο το πρόβλημα γιατί είναι μέρος του και αδιαφορούν για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων.
Η ευρύτερη περιοχή του Πειραιά στοιβάζει μερικά από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα χωρίς καθόλου πράσινο και ελεύθερους χώρους.
Αυτοί που δεν ρωτήθηκαν για το ζήτημα, όλα αυτά τα χρόνια, είμαστε οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, που μας έχουν πολλές φορές κοροϊδέψει ενόψει εκλογών.

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε.
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή.
Ο στόχος της δημιουργίας ενιαίου άλσους μπορεί να υπερβεί τα σχέδια του κεφάλαιου και τα κόλπα των πολιτικών παραγόντων κάθε απόχρωσης και να δρομολογήσει ένα καλύτερο αύριο. Γι’ αυτό η δημιουργία επιτροπών κατοίκων και ανοιχτών συνελεύσεων είναι προϋπόθεση στον αγώνα για ενιαίο άλσος, αγώνα όλων όσων συμφωνούν στο στόχο αυτό, ισότιμα και με άμεση δημοκρατία, χωρίς αποκλεισμούς.

Η ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ!


Πρωτοβουλία αγώνα για ενιαίο άλσος.
www.groups.yahoo.com/group/eniaioalsos
e-mail: eniaioalsos@yahoo.gr
eniaioalsos.blogspot.com

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ

Εμείς οι κάτοικοι του Πειραιά βλέπουμε καθημερινά την ποιότητα ζωής μας να χειροτερεύει.
Ζούμε σε ένα αστικό περιβάλλον που τάζανε κάποιοι πως με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα γίνει κάτι σαν παράδεισός. Θα μας έφτιαχναν μια σύγχρονη πόλη ΄΄Ευρωπαϊκών Προδιαγραφών΄΄ και εξακολουθούμε να είμαστε η Πόλη με τη μικρότερη αναλογία πράσινου ανά κάτοικο.
Εκείνη την εποχή οι κάθε απόχρωσης πολιτικάντηδες μας τάζανε δεκάδες χιλιάδες δενδροφυτεύσεις και εκατοντάδες πάρκα σε όλη την Αττική. Το μόνο που βλέπουμε να ευδοκιμεί είναι τα πάρκα κεραιών κινητής στις στέγες των σπιτιών μας.
Επιβιώνουμε σε μια πόλη όπου τις ώρες αιχμής ζουν, εργάζονται, κινούνται εκατοντάδες χιλιάδες, συνάνθρωποι μας.
Το μποτιλιάρισμα και οι ρύποι είναι καθημερινή δυστυχώς πια ρουτίνα και όχι τυχαίο γεγονός. Η ακτογραμμή είναι χτισμένη με μεγάλες πολυκατοικίες εξαιτίας του υψηλού συντελεστή δόμησης. Αποτέλεσμα είναι το καυσαέριο και η σκόνη να μετατρέπουν τους δρόμους σε ΄΄΄θάλαμο αερίων΄΄ χωρίς διέξοδο διαφυγής μια που ο αέρας παγιδεύεται και δύσκολα ανανεώνεται.
Εκατοντάδες νεοκλασικά σπίτια –ότι είχε απομείνει από τα προηγούμενα κύματα αντιπαροχής- γκρεμίζονται και στη θέση τους χτίζονται πολυόροφα κτίσματα. Σε λίγα χρόνια για να δούμε ουρανό θα πρέπει να ανεβαίνουμε στις ταράτσες των σπιτιών μας.
Οι τελευταίοι κυριολεκτικά ελεύθεροι χώροι -στην πλειοψηφία τους προέκυψαν από την αποβιομηχάνιση- πολιορκούνται από ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα.- Από την ΧΡΩΠΕΙ μέχρι την οδό Μικράς Ασίας με τα εγκαταλειμμένα βιομηχανικά κτίρια ΑΙΓΑΙΟΝ , ΓΑΒΡΙΗΛ κλπ. Από το παλιό αμαξοστάσιο του ΟΣΕ στη Λεύκα μέχρι τις πρώην Γενικές Αποθήκες απέναντι από τον τερματικό του Προαστιακού, το Παλατάκι κ.α.
ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ
Τα σχέδια των συναρμόδιων υπουργείων και της τοπικής αυτοδιοίκησης, από το 1999 που έκλεισε το εργοστάσιο -αλλά και παλαιότερα- μετατρέπουν ερήμην των κατοίκων, την ευρύτερη περιοχή των Λιπασμάτων σε οικόπεδο. Χαρακτηρίζεται μάλιστα και σαν το καλύτερο που έχει απομείνει στην Αττική.
Καμώνονται πως νοιάζονται για την ανάπτυξη της περιοχής. Σχεδόν έναν αιώνα ζωής είχε το εργοστάσιο και στο όνομα της ανάπτυξης λειτούργησε με την κάλυψη των εκάστοτε κυβερνήσεων ασύδοτα τόσο απέναντι στους εργαζόμενους όσο και στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Χωρίς κανόνες λειτουργίας και χωρίς να ελέγχεται ουσιαστικά από πουθενά, δημιούργησε τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα.
Λένε σήμερα με θράσος πως θέλουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της φτώχειας και της ανεργίας που οι ίδιοι και οι προηγούμενοι κυβερνώντες δημιούργησαν με την αντιλαϊκή πολιτική τους. Αυτός μας λένε πως είναι ο λόγος που σχεδιάζουν την δημιουργία Εφοπλιστικού Σίτι και το χτίσιμο εκατοντάδων κατοικιών για ενοίκους υψηλού εισοδήματος. Μα 30 χρόνια αποβιομηχανοποιείται ο Πειραιάς και τα ποσοστά της ανεργίας είναι πολλαπλάσια του πανελλαδικού μέσου όρου χωρίς κανένας από αυτούς να νοιάζεται για την φτωχολογιά. Ξέρουμε βέβαια πως μεγαλώνοντας η φτώχεια και τα ποσοστά ανεργίας για το λαό όλα αυτά τα χρόνια μεγάλωνε παράλληλα και ο πλούτος κάποιων λίγων. Ίσως μερικοί από αυτούς τους λίγους μπορεί να είναι και υποψήφιοι αγοραστές καμιάς μεζονέτας στην προς ΄΄ανάπλαση περιοχή΄΄.
Εμείς οι κάτοικοι του Πειραιά ξέρουμε καλά πως δεν μας λείπει το τσιμέντο και η άσφαλτος υλικά με τα οποία θέλουν κυριολεκτικά να θάψουν την συγκεκριμένη περιοχή. Μας λείπει το πράσινο και ανθρώπινες γωνιές μέσα στην πόλη.
Διεκδικούμε η περιοχή των Λιπασμάτων στην είσοδο του Λιμανιού να γίνει ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ ελεύθερα προσβάσιμο για όλο το λαό της ευρύτερης περιοχής.

Θα μας πουν πως ζητάμε πολλά και τους απαντάμε.

Ο Πειραιάς, η Δραπετσώνα ,το Κερατσίνι ,το Πέραμα, η Κοκκινιά αθροιστικά έχουν έκταση δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων και σχεδόν καθόλου πράσινο.

Η περιοχή που διεκδικούμε είναι μια μικρή κουκίδα στο χάρτη.
Τη θέλουμε πράσινη.

Πρωτοβουλία αγώνα για ενιαίο άλσος